Porosty to duży wróg różnego rodzaju łodzi, który może prowadzić do uszkodzeń oraz zmniejsza wydajność i zwiększa koszty eksploatacji. Dlatego farby przeciwporostowe są znane przede wszystkim amatorom żeglarstwa. Nie jest to jednak jedyna możliwość ich zastosowania. Sprawdzają się również wszędzie tam, gdzie środowisko sprzyja rozwojowi porostów i glonów. Dowiedz się więcej!

Czym jest farba przeciwporostowa i jakie ma znaczenie?

Farba przeciwporostowa (zwana też z ang. antyfouling) jest produktem stosowanym w celu ograniczenia rozwoju porostów czy glonów w sprzyjającym temu środowisku. Uwalnia specjalne związki biobójcze, które niszczą niepożądane organizmy i zapobiegają ich gromadzeniu się na zabezpieczonych powierzchniach. Najczęściej jest stosowana do malowania statków, jachtów i łodzi – porosty są dla nich poważnym zagrożeniem, ponieważ mogą prowadzić do uszkodzenia poszycia. Ponadto ich nagromadzenie nie tylko nieestetycznie się prezentuje, ale przede wszystkim prowadzi do zmniejszania prędkości i zwiększania kosztów eksploatacyjnych. 

Farba przeciwporostowa jest przystosowana do wykorzystania zarówno na wodach słodkich, jak i tych zasolonych. Nie każdy produkt tego typu jest jednak taki sam. Zasadniczo można wyróżnić dwa rodzaje farby przeciwporostowej: twarde i miękkie (samopolerujące). Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jakie są między nimi różnice, gdzie można je stosować i jak nimi malować.

Sprawdź też: Renowacja łodzi – jak pomalować łódkę?

Farba przeciwporostowa twarda czy miękka?

Farba przeciwporostowa twarda uwalnia związki niszczące porosty bez zmniejszania grubości powłoki. Dzięki temu ryzyko jej uszkodzenia jest zmniejszone. Tego typu produkty są droższe, ale trwalsze. Zaleca się ich stosowanie do ochrony łodzi rozwijających wysokie prędkości (powyżej 40 węzłów) lub też takich, które są często transportowane na przyczepach. Zazwyczaj na opakowaniu farby przeciwporostowej można znaleźć informację, dla jakich prędkości łodzi jest przeznaczone.

Farba przeciwporostowa miękka (samopolerująca) jest popularniejsza i tańsza. W tym przypadku podczas uwalniania substancji biobójczych grubość powłoki malarskiej stopniowo się zmniejsza. Ich atutem jest równomierne rozłożenie działania w czasie. Za wadę można natomiast uznać mniejszą trwałość. Możliwe jest jednak łatwe zmycie samopolerującej farby przeciwporostowej z kadłuba po zakończeniu sezonu. To zapobiega narastaniu grubej warstwy farby i konieczności jej żmudnego usuwania co kilka lat.

Przy wybieraniu farby przeciwporostowej warto zwrócić uwagę również na inne jej cechy, w tym:

● skład chemiczny – w szczególności rodzaj użytych biocydów decydujący o skuteczności w zakresie zwalczania porostów i glonów;

● kompatybilność z konkretnym rodzajem powierzchni – najłatwiej stosować farby, które można nakładać bezpośrednio na wymagającą ochrony powierzchnię;

● miejsce użytkowania – substancje czynne powinny być dostosowane do typu akwenu, najłatwiej wybierać środki uniwersalne o wysokiej skuteczności w każdych warunkach.

Farba przeciwporostowa – zastosowania

Farba przeciwporostowa znajduje zastosowanie nie tylko do malowania jachtów. Sprawdzi się również wszędzie tam, gdzie istnieje duże ryzyko rozwijania się tych niepożądanych organizmów. Może być stosowana na przykład jako farba do oczka wodnego lub farba basenowa. Malowanie basenu betonowego lub innego zbiornika taką farbą pomaga ochronić je przed „zarastaniem” porostami i glonami oraz zmniejszyć ilość stosowanych środków chemicznych do uzdatniania wody. Znakomicie uzupełnia działanie środków gruntujących zwiększających odporność powierzchni na wodę i ich wytrzymałość oraz klasycznych farb do malowania zbiorników.

Porosty i glony bywają problemem również w basenach czy oczkach wodnych. Dlatego farba przeciwporostowa bywa też stosowana do malowania zbiorników.

Może Cię również zainteresować: Malowanie basenu betonowego – narzędzia, farby, etapy prac

Farba przeciwporostowa – zasady aplikacji

Farba przeciwporostowa nie jest trudna w stosowaniu, ale należy pamiętać o kilku zasadach, które pozwalają się upewnić, że gotowa powłoka będzie skuteczna i trwała. Można ją nakładać na starą warstwę antyfoulingu tylko pod warunkiem, że nie jest ona mocno zniszczona, a farby są ze sobą kompatybilne. W przeciwnym razie starą powłokę należy najpierw usunąć. Można ją zeszlifować albo zastosować specjalny środek chemiczny. W przypadku farby przeciwporostowej samopolerujacej możliwe jest usunięcie starej powłoki za pomocą myjki ciśnieniowej.

Jeśli nakładasz farbę okrętową typu antyfouling na starą powłokę malarską, wystarczy ją lekko zmatowić i umyć przed malowaniem. 

Jeśli natomiast stara powłoka została usunięta, powierzchnię powinno się przeszlifować, zagruntować, w razie potrzeby zaszpachlować, a następnie oczyścić i odtłuścić. Podłoże powinno być równomierne, o jednolitej chropowatości i czyste.

Samo malowanie farbą przeciwporostową nie jest trudne. Można ją nanosić pędzlem, wałkiem lub też metodą natryskową (najszybsza). Wskazane jest zastosowanie dodatkowej warstwy antyfoulingu w miejscach uważanych za newralgiczne jeszcze przed nałożeniem pierwszej pełnej powłoki. W przypadku malowania łodzi za te miejsca uznaje się:

● okolice linii wodnej – dodatkowa warstwa powinna mieć postać pasa o szerokości 20-30 cm,

● dziób – wskazane jest wzmocnienie powłoki przeciwporostowej dodatkowym pasem farby o szerokości nawet 40 cm,

● kil, bulbkil, redany w jachtach motorowych i inne miejsca narażone na uszkodzenia mechaniczne – należy pokryć te elementy w całości dodatkową warstwą farby przeciwporostowej.

Następnie należy zaaplikować od 1 do 3 pełnych warstw farby antyporostowej (zgodnie z zaleceniami producenta i specyfiką użytkowania), które uzyskują pełną twardość i skuteczność zwykle po kilku dniach.

Szukasz wysokiej jakości farb do malowania basenu, łodzi lub innych celów? Koniecznie sprawdź nasz sklep online oraz listę dystrybutorów stacjonarnych oferujących produkty Polifarb.